Завіруха



Ізноў зіма сівее,
І вецер голле гне,
А злосная завея
Раве, раве, раве.
   
   

    У шчыліны забьецца,
    Да шчэнту запячэ,
    А потым засмяецца
    І з свістам уцячэ.

 

 

А ты стаіш разявай
Ізноў на скрозняку,
Што разарваў, як звяжаш
Ты на сваім вяку?

 

 

Далей