Бай - ка

 

 

Трапіў Корак на падворак.
(Гулянка, пэўна, там была),
Ды, прычакаўшы надвячорак,
Чарга да Корачка дайшла.

Гасцюн аб Корак спатыкнуўся,
Няўдала неяк паслізнуўся:
- Хто гэта смецця накідаў,
Я ледзьве шыю не зламаў? -

Чуў не аднойчы, як абразу,
І ўцяміў Корачак адразу:
- Захочуць зноўку адкруціць,
Не ўдасца ім – мо, кінуць піць!

 

 

 

 

Далей